Acının en inciten yanı, verdiği hasardan ziyade başımıza gelebiliyor olmasıdır! Zira acı çekebiliyor olmak, bize İNCİTİLEBİLİR olduğumuzu fark ettirir…
Tüm genetik hafızamız ve çocukluktan kalma kayıtlarımız, değerli şeylerin üstüne titrenildiğine, onların özenle korunup sakınıldığına, sırf onlara zarar gelmesin diye bir çok şeyin gözden çıkartıldığına ve incitilebilir olan şeylerin gözden çıkartılabilir… yani değersiz olduğuna işaret etmektedir.
Bize acı veren, yapılmış olan hareket, başımıza gelen olay filan değil… basbayağı bu kayıtlardır!
Biz incitici bir durumla karşılaştığımızda, etrafımızdaki herkesi korunmuş ve sarmalanmış, kendimizi ise ”De Get’lenmiş” hissederiz. Continue reading
Kendi Halinde Bir Hayat Gözlemcisi 